De terugreis & thuiskomst

Om 7 uur gaat de wekker, het feest is voorbij. De slingers hangen even halfstok. Wat een drama om van de wekker wakker te moeten worden. En dan ook nog wel om naar huis te gaan. Ik spring even voor de laatste keer onder de douche ( deze vakantie dan ) en wek daarna de rest. Iedereen is even enthousiast als mij, een hoop gegrom dus...
En dan kan het grote gegoochel met de laatste spullen, welke nog in de openstaande tas moeten, beginnen.  De trollies van de kids zitten nog niet vol, daar kunnen dus ook nog wat spullen bij. Met veel pijn en moeite kan ook de laatste tas dicht. De witte was wordt verzameld in het washok, het laatste afval wat bederfelijk is, gaat in de containers. De rest, zoals ijs, halve fles bacardi, flessen cola en mountain dew, laten we gewoon in de villa staan. Daar zullen we best de volgende bewoners blij mee kunnen maken.

Iets na half 9 staan we klaar. De koffers staan in de auto, de voordeur kan voor de laatste keer deze vakantie worden afgesloten. We rijden nog 1 keer via het hobbelige zandpad om Marc & family op te halen. En dan kunnen we op weg naar het vliegveld.

Onderweg ben ik extra alert op de tolhuisjes. Vorig jaar bleek ik er eentje gemist te hebben op weg naar het vliegveld. Kreeg toen na 3 maanden een rekening thuis van 1 dollar + een administratiefee van 10 dollar. Maar deze keer lijkt het goed te gaan, in totaal heb ik 5 dollar betaald aan tol, hetzelfde bedrag als op de heenweg. Bij National gaat het ook keurig. We krijgen een afrekenbonnetje met de bekende 0 USD erop. In totaal hebben we deze vakantie 1.667 miles gereden, $ 62 aan tol betaald en voor $ 151 getankt. De prijs van de benzine zakte van 2,579 in het begin naar 2,459 per gallon op het einde.

Bij United moeten we de koffers op de weegschaal zetten voordat we door kunnen naar de balie. 2 koffers overschrijden de limiet van 50 lbs. Die weegschaal van Edwin bedriegt dus de boel, die geeft te weinig aan. En hij maar denken dat ie niet aankomt op vakantie. De ene koffer weegt 51 lbs en de andere 51,5. Na wat geshuffel met wat spullen mogen we door. We printen de boardingpassen uit en leveren de koffers in. Het is kwart voor 11, we zijn mooi op tijd voor onze vlucht van 1.26 PM

We duiken met z'n allen op wat stoelen en het wachten kan beginnen. Jordan gooit zijn laatste meegenomen dollars stuk in de Disney Store. Simone slaat ook nog wat leuke dingen in voor thuis. Ik maak een begin aan de weblog, loop iets achter. Gelukkig hebben we free internet op MCO.

De vlucht van Orlando naar Washington verloopt zonder problemen. Bij het instappen in het vliegtuig mag Jordan nog even in de cockpit komen van de piloot. Even later hoor ik hem door de microfoon omroepen: "welcome aboard, this is your captain speaking " . Met een glunderend gezicht komt ook hij even later op zijn plaats zitten.

Iets voor op schema landen we in Washington. En daar moeten we een heel stuk lopen voordat we bij gate C07 aankomen, waar onze vlucht naar Amsterdam vertrekt. We hebben het idee dat we weer bijna terug in Orlando zijn, zo'n stuk hebben we gelopen. Ik vind Washington maar een oud vliegveld, niet mijn 1e keus.

We eten en drinken nog lekker wat bij Starbucks. Ik oefen nog een keer met de papieren toiletbrillen. De ruimte op het vliegveld is toch wat groter dan in het vliegtuig.

En voordat we het weten kunnen we al gaan boarden. We vliegen om 05.43 PM. Voor vertrek horen we de purser omroepen dat we een klein probleem hebben met de heating en dat we ongeveer 15 minuten vertraging zouden hebben. Geen probleem, de vlucht zal maar 6 uur en 40 minuten duren. Na 20 minuten komt er weer een melding, een onderdeel is niet op voorraad en moet worden ingevlogen. Dit gaat ongeveer 1 uur en 20 minuten duren en dan moet eea nog gemaakt worden. Hij weet nog niet of we terug mogen naar de gate. De stemming in het vliegtuig wordt nog minder. Ik raak er zelfs lichtelijk van in paniek en druk meteen op de bel, vraag om een stewardess. De vertraging zal er toch niet voor zorgen dat de smaak en kwaliteit van de chicken in gevaar komt ? Ik word gerustgesteld, hij zal smaken als altijd .....

Weer 20 minuten later krijgen we te horen dat het probleem toch is opgelost en dat we de lucht in kunnen. Hopelijk bedoelt hij het op de juiste manier....

De terugvlucht verloopt verder zonder problemen. Iets voor half 8 staan we weer met beide benen op de grond in Amsterdam. De koffers komen ook redelijk snel, dan kunnen we met de bus terug naar Van der Valk. De auto wordt hier ook volgeladen. We nemen afscheid van Marc en Marjolein, wij moeten de sleutel van de villa nog even terug gaan brengen naar Edwin en Wendy. Daar worden we welkom geheten door Edwin, in een broek van Sabine, een shirt van Vincent en schoenen van Jeroen. Hij stond nog onder de douche en was even vergeten dat wij al voor de deur stonden.

Rond 11 uur maken we dan onze eigen voordeur weer open. Een hele mooie vakantie zit er weer op. We hebben genoten van elkaar en van de rust. We hebben gedaan waar we zin in hadden. Misschien achteraf nog iets te weinig gerelaxt. Maar we gaan snel de slingers weer ophangen, het leven moet immers een feest blijven !

Inmiddels is het zondag maar hebben we er nog steeds moeite mee om in ons ritme te komen. Vrijdag hebben we het zo lang mogelijk proberen te rekken, tegen 9 uur is de batterij echt leeg. Zaterdagochtend word ik als eerste wakker om half 1, de rest om half 2. Veel doen we verder niet. 's Avonds weer op tijd naar bed toe, zo rond 10 uur. Deze keer slapen we niet in een keer door. Jor is om 2 uur nog wakker. Ik en Simone worden om 12 uur weer wakker en vallen pas tegen 5 uur weer in slaap. Als we dan onze ogen weer open doen zien we dat het al half 1 in de middag is. Dat gaat morgen veel opstartproblemen geven op de 1e school- en werkdag na de vakantie. We zullen wel zien ....

Iedereen hartelijk dank voor de vele leuke reacties via het forum, de mail en de weblog. Ook de "stille" lezers bedankt voor jullie tijd. We maken de weblog natuurlijk in 1e instantie voor onszelf en willen er nog een boek van maken. Maar het is erg leuk om te zien dat anderen er ook plezier aan beleven. Was een extra stimulans om iedere avond er eens rustig voor te gaan zitten / liggen om onze belevenissen op papier te zetten. Nogmaals iedereen bedankt !

Snicker of een iPAD ?

En zo is dan toch de laatste volle dag in Inverness aangebroken. We gaan de vakantie in stijl afsluiten, volledig relaxen dus ! We hoeven niets meer, zoals eigenlijk de hele vakantie al. Alles mag. Vandaag willen we nog lekker een dagje aan het zwembad doorbrengen en van de zon genieten. Deze schijnt volop. Voor het ontbijt lezen we altijd even de reacties op de blog, een aantal volgers " adviseren " om de iPAD toch maar te gaan kopen. Gisteren ben ik toch weer aan het twijfelen geslagen. Is natuurlijk wel leuk speelgoed voor papa. Simone hakt de knoop voor me door en zegt: kopen dat ding. Dus ik nogmaals gekeken op internet welke Best Buy in de omgeving voorraad heeft. Ik moet naar Ocala. Maar de store is pas om 10 uur open, dus eerst even ontbijten. Daar voor de deur gaan liggen heeft ook geen zin. Terwijl Sim de tafel dekt maak ik even wat foto's van de villa en de Dodge.

Na het ontbijt ( ik wil eigenlijk alleen een snicker en dan weg, maar dat mag niet van Simone ) gaan de kids bij Marjolein zwemmen, Simone begint vast rustig met het verzamelen van de spullen voor de koffers en ik ga met Marc naar Ocala. 40 minuten en 26 miles later ( dus niet 40 minuten EN 26 miles maar ik doe 40 minuten over die 26 miles. Anders wordt het weer een raadsel hoeveel minuten ik in totaal weg ben. Dus hoeveel minuten ik over die 26 miles zou doen ), vraag ik vol spanning aan de verkoper of de iPAD met 16 gb nog op voorraad is, YES !! Ik moet 12 wikkels van de snickers inleveren en tegen bijbetaling van $ 499 ben ik de trotse eigenaar. iDAD !! Nu heb ik niet voor niets al die snickers gegeten deze vakantie. Ik schaf meteen wat accessoires aan ( schermfolie + beschermetui ) en daarna weer terug naar de villa. Ik natuurlijk zo blij als een hond met 7 l.llen. Overigens rijdt dat wel weer een heel stuk moeilijker.

Simone heeft inmiddels al een koffer gepakt en het hele bed verder volgelegd met voorraad. Hoe gaat dit allemaal passen ?? Dat is voor latere zorg. We gaan lekker met z'n negenen in ons zwembad. Dat is pas de 1e keer deze vakantie, we hebben Marc, Marjolein & kids bijna niet gezien. We bommen er zo'n best op los. Mitch is zo fanatiek bezig dat hij volledig uit zijn zwembroek scheurt.

 

Rond 5 uur gaan Sim en ik uit het water. We gaan nog even wat koffers vullen. Robin en Jor blijven nog even lekker poedelen, Mitch schiet meteen op de iPAD. Ik moet eerst iTunes installeren op de laptop, maar daarna kan hij volop spelletjes gaan downloaden. Ja, we moeten morgen in het vliegtuig natuurlijk wel iets te racen of schieten hebben. Zal overigens het geluid maar uitzetten anders geeft dat weer zo'n schrikreactie in het vliegtuig.

Koffer 2 en 3 zitten ook vol. De tussenstand is niet gunstig. We hebben nog veel spullen en nog maar 1 koffer en een grote tas.... En Simone wil ook nog even naar de Dollar Tree en na het eten ook nog naar de Walmart.

Dan belt Edwin, de schoonmaakster is ziek, of ik ook nog ff de villa wil schoonmaken. Ja, daar trappen we dus niet meer in. We krijgen nog wat andere opdrachten van hem zoals het biljart maaien, het zwembad leeglaten, het vuilnis sorteren, de post uit de koelkast en de vleeswaren uit de brievenbus. Het was nog een hele lijst, misschien dat ik de volgorde wat door elkaar heb gehaald. Ik probeerde het te onthouden maar had het beter goed op kunnen schrijven. Hoop maar dat alles goed is gegaan.

Dan kunnen we op pad om voor de laatste keer wat te shoppen. Bij de Dollar Tree worden gelukkig alleen 6 extra rollen kerstlint ( en buiten is het 34 graden ... ) ingeslagen. Daarna gaan we de vakantie afsluiten bij de Outback. We pakken een grote ronde tafel, ik mag als oudste op de hoek. Ik had nog een tegoedbon van 10 $ gekregen van Ronald via Orlandotips.nl. Natuurlijk pas net voor vertrek naar de Outback de code ingegeven op internet. Ik zou een mail krijgen waarna ik de voucher kon inleveren. Die kwam echter pas om 1.15 uur in de mail. Toen lag ik echter al te slapen. Ik ga deze bon dus maar weer aanbieden op het forum. Kan ik, via Ronald / jarjarbinks, weer iemand anders gelukkig maken.

Overigens is de Outback op 1 geëindigd deze vakantie qua steaks !!

Met een volle buik gaan we nog even langs de Walmart. Hier zijn we de vakantie ook begonnen. De doubleburger voor een dollar slaan we nu maar over. Natuurlijk wordt hier ook weer wat gekocht. Ik krijg het zweet weer op het voorhoofd. Nog meer spullen voor in de koffer. Met een afgeladen auto gaan we terug naar de villa.

Daar check ik even online in. Ik ga voor 1 koffer per persoon. Of zal ik toch een 2e koffer bijboeken voor 45 dollar ?? Maar ja, dat past dan weer niet in de auto....  Ik blijf dus bij 1 koffer per persoon. De 2 grote koffers worden even op de weegschaal gezet. Ze geven exact 50 lbs per koffer aan. Hoe heb ik het zo kunnen uitkienen !

Mitch duikt weer achter de iPad. Robin en Jor gaan hun eigen handbagage inpakken. Na 2 uurtjes zijn we bed- maar nog niet reisvaardig. 1 tas staat nog open, met nog wat ruimte. Volgens mij heb ik echter nog teveel spullen voor dat kleine gaatje. We zullen wel zien. Deze avond ga ik op tijd slapen, rond 1 uur gaan de oogjes dicht. De weblog moet, met pijn in het hart, even wachten.

Universal & Uggs

Vanochtend worden we wakker van de telefoon. Wie kan dat nu weer zijn ? Na 2 keer overgaan is het weer stil. Wij natuurlijk wakker, gelukkig is het al 9 uur. 10 minuten later gaat de telefoon weer. Het zijn toch niet de Jehova's getuigen van gisteren hè ? Nee, het is Marc van Dodge. Ik denk eerst dat hij wil weten hoe onze Dodge Journey bevalt. Is toch echte service van National & Dodge. Maar hij blijkt op zoek te zijn naar Cornelus Farmer. En die is er dus niet. We zullen de groeten aan hem overbrengen.

Maar ja, we zijn nu wel klaarwakker. Tijd om te gaan ontbijten dus. Ik ga de keuken in voor het bakken van eieren terwijl Robin netjes de tafel dekt. We hebben nog 2 volle dagen Inverness en omgeving, we bespreken wat iedereen nog wil gaan doen. Ik en Simone gaan voor relaxen, Robin wil nog terug naar de Florida Mall om nog een extra paar Uggs in te slaan en Jor & Mitch willen nog wel een keer naar Universal om nog wat attracties te doen.

Na het ontbijt gaan Mitch en ik eerst even nog wat inkopen doen bij de Walmart. Het ijs is op en dat kan natuurlijk niet. We belonen onszelf met een extra ijsco voor onderweg. Mocht ik vandaag verder niets kunnen vinden, de Snicker pakken ze niet meer van me af.
Hebben we wel verdiend om met dit warme weer boodschappen te gaan doen.






Op de terugweg fotograferen we de omgeving nog wat. De route op en neer naar de Walmart hebben we toch weer een aantal malen gereden. We willen ook de thuisblijvers een beetje de sfeer laten proeven. Het is echt een heel verschil met toeristisch Orlando. Ik zorg voor de foto's, Mitch is alert op naar buiten stormende locals. Hij vertrouwt het niet helemaal en denkt dat ze met shotguns naar buiten komen stormen. Volgens mij heeft hij teveel Call of Duty gespeeld de laatste weken.

 

 

Het is echt een prachtige omgeving waarin je ook nog eens het echte Amerika ziet.
Nadat we de boodschappen hebben opgeruimd plonzen we nog even lekker in het zwembad. We willen rond half 2 vertrekken naar Universal.
Dit loopt natuurlijk iets uit, daarvoor is het ook vakantie. Om kwart voor 2 rijd ik de Dodge van de oprit af.
Onderweg fotografeert Sim nog wat natuur. Valt overigens niet mee met een snelheid van 70 miles.

 

In Universal is het niet echt druk. Deze keer parkeren we op het bovendek bij Jurrasic Park.
De kids willen nog in ET, wachttijd 10 minuten. Vervolgens naar de Simpsons, hier 30 minuten maar dat vinden we te lang. Dus door naar Men in Black. Hier ook maar 10 minuten wachttijd. Mitch gaat nog een 2e keer via de single ride. 10 minuten later is hij al weer terug. Daarna terug naar de Simpsons, nu nog maar 20 minuten wachttijd. Ook deze attractie doen we dus nog een keer.

Ik twijfel of ik een nieuwe Crocodile Dundee hoed aanschaf. Die andere is helemaal versleten deze vakantie. Met een kapmes door het hoge gras op zoek naar palmbomen, het bedwingen van krokodillen op de snelweg, het besluipen van de zeemeerplussen in Inverness en het schieten van flamingo's in Universal. Ja, en jullie maar denken dat vakantie alleen maar relaxen is.

Mitch en Robin gaan nog vlug in de Rockit. Natuurlijk via de single ride. Uiteindelijk zitten ze toch bij elkaar in dezelfde rit, achterste rij. Omdat de wachtrij voor single ride eigenlijk geen wachtrij mag heten, gaan ze nog een 2e keer. Ze vinden deze achtbaan wel leuk maar hij kan toch niet tippen aan de Kraken.

En dan verlaten we voor de laatste keer deze vakantie Universal. Eigenlijk moeten we Harry Potter nog gaan doen in Islands of Adventure maar hebben niet echt zin meer om naar het andere park te gaan. We gaan dus terug naar de auto en hebben zo een reden om nog een keer terug te gaan naar Amerika en Orlando.
Gelukkig was ik wel genoeg gegroeid het afgelopen jaar om overal in te mogen.

Het volgende actiepunt van deze dag wordt dus het scoren van Uggs voor Robin in de Florida Mall. Eerst eten we nog even bij Panera. We zijn helemaal gek op de uiensoep welke ze hier serveren. Deze wordt gemaakt volgens een speciaal recept. Normaal zorgen uien en uiensoep voor rook en brandplekken in het ondergoed, deze van Panera heeft deze bijwerkingen niet.

Dan steken we de straat over, figuurlijk dan. We zijn met vakantie en overbruggen de 500 meter, welke we ook zouden kunnen lopen, met de auto. Het is straks natuurlijk anders ook weer 500 meter terug.
Robin weet precies wat ze wil en slaat snel haar slag. Met Simone maakt ze een deal. Als Simone ook mee betaalt, mag zij ze op zaterdag aan naar het voetballen van Mitch en Jordan.
Jor koopt hierna nog vlug 2 knuffels in de Disney Store. Hoe gaat het donderdag toch weer allemaal passen in de koffers ?

We doen hierna nog even wat giftshops aan op International Drive. Ook Jordan wil nummerplaten voor op zijn kamer. Hij slaat er meteen 5 in. Gelukkig kunnen ook Mitch, Robin en Simone nog wat spullen vinden die via dollars van eigenaar veranderen. En ik, ja, ik teer nog steeds op de snicker ijsco van vanochtend.

Dan rijden we voor de laatste keer vanuit Orlando terug naar Inverness. Morgen willen we nog een dag in de omgeving van de villa blijven. En natuurlijk morgenavond de vakantie afsluiten bij de Outback.

Rond half 11 zijn we weer terug in de villa. Ik plof nog even lekker met Jordan en Mitchell in het zwembad.
We denken nog lang niet aan de chicken or pasta .....