Na het ontbijt ( ik wil eigenlijk alleen een snicker en dan weg, maar dat mag niet van Simone ) gaan de kids bij Marjolein zwemmen, Simone begint vast rustig met het verzamelen van de spullen voor de koffers en ik ga met Marc naar Ocala. 40 minuten en 26 miles later ( dus niet 40 minuten EN 26 miles maar ik doe 40 minuten over die 26 miles. Anders wordt het weer een raadsel hoeveel minuten ik in totaal weg ben. Dus hoeveel minuten ik over die 26 miles zou doen ), vraag ik vol spanning aan de verkoper of de iPAD met 16 gb nog op voorraad is, YES !! Ik moet 12 wikkels van de snickers inleveren en tegen bijbetaling van $ 499 ben ik de trotse eigenaar. iDAD !! Nu heb ik niet voor niets al die snickers gegeten deze vakantie. Ik schaf meteen wat accessoires aan ( schermfolie + beschermetui ) en daarna weer terug naar de villa. Ik natuurlijk zo blij als een hond met 7 l.llen. Overigens rijdt dat wel weer een heel stuk moeilijker.
Simone heeft inmiddels al een koffer gepakt en het hele bed verder volgelegd met voorraad. Hoe gaat dit allemaal passen ?? Dat is voor latere zorg. We gaan lekker met z'n negenen in ons zwembad. Dat is pas de 1e keer deze vakantie, we hebben Marc, Marjolein & kids bijna niet gezien. We bommen er zo'n best op los. Mitch is zo fanatiek bezig dat hij volledig uit zijn zwembroek scheurt.
Rond 5 uur gaan Sim en ik uit het water. We gaan nog even wat koffers vullen. Robin en Jor blijven nog even lekker poedelen, Mitch schiet meteen op de iPAD. Ik moet eerst iTunes installeren op de laptop, maar daarna kan hij volop spelletjes gaan downloaden. Ja, we moeten morgen in het vliegtuig natuurlijk wel iets te racen of schieten hebben. Zal overigens het geluid maar uitzetten anders geeft dat weer zo'n schrikreactie in het vliegtuig.
Koffer 2 en 3 zitten ook vol. De tussenstand is niet gunstig. We hebben nog veel spullen en nog maar 1 koffer en een grote tas.... En Simone wil ook nog even naar de Dollar Tree en na het eten ook nog naar de Walmart.
Dan belt Edwin, de schoonmaakster is ziek, of ik ook nog ff de villa wil schoonmaken. Ja, daar trappen we dus niet meer in. We krijgen nog wat andere opdrachten van hem zoals het biljart maaien, het zwembad leeglaten, het vuilnis sorteren, de post uit de koelkast en de vleeswaren uit de brievenbus. Het was nog een hele lijst, misschien dat ik de volgorde wat door elkaar heb gehaald. Ik probeerde het te onthouden maar had het beter goed op kunnen schrijven. Hoop maar dat alles goed is gegaan.
Dan kunnen we op pad om voor de laatste keer wat te shoppen. Bij de Dollar Tree worden gelukkig alleen 6 extra rollen kerstlint ( en buiten is het 34 graden ... ) ingeslagen. Daarna gaan we de vakantie afsluiten bij de Outback. We pakken een grote ronde tafel, ik mag als oudste op de hoek. Ik had nog een tegoedbon van 10 $ gekregen van Ronald via Orlandotips.nl. Natuurlijk pas net voor vertrek naar de Outback de code ingegeven op internet. Ik zou een mail krijgen waarna ik de voucher kon inleveren. Die kwam echter pas om 1.15 uur in de mail. Toen lag ik echter al te slapen. Ik ga deze bon dus maar weer aanbieden op het forum. Kan ik, via Ronald / jarjarbinks, weer iemand anders gelukkig maken.
Overigens is de Outback op 1 geëindigd deze vakantie qua steaks !!
Met een volle buik gaan we nog even langs de Walmart. Hier zijn we de vakantie ook begonnen. De doubleburger voor een dollar slaan we nu maar over. Natuurlijk wordt hier ook weer wat gekocht. Ik krijg het zweet weer op het voorhoofd. Nog meer spullen voor in de koffer. Met een afgeladen auto gaan we terug naar de villa.
Daar check ik even online in. Ik ga voor 1 koffer per persoon. Of zal ik toch een 2e koffer bijboeken voor 45 dollar ?? Maar ja, dat past dan weer niet in de auto.... Ik blijf dus bij 1 koffer per persoon. De 2 grote koffers worden even op de weegschaal gezet. Ze geven exact 50 lbs per koffer aan. Hoe heb ik het zo kunnen uitkienen !
Mitch duikt weer achter de iPad. Robin en Jor gaan hun eigen handbagage inpakken. Na 2 uurtjes zijn we bed- maar nog niet reisvaardig. 1 tas staat nog open, met nog wat ruimte. Volgens mij heb ik echter nog teveel spullen voor dat kleine gaatje. We zullen wel zien. Deze avond ga ik op tijd slapen, rond 1 uur gaan de oogjes dicht. De weblog moet, met pijn in het hart, even wachten.
